มนุสสภูมิ : ทวีปทั้ง ๔

มนุสสภูมิ : ทวีปทั้ง ๔

          “ทวีป” มาจากศัพท์ “ทีป” มาจากธาตุ “ทวิ + อาป” แปลว่า “ที่มีน้ำไหลไปในภูมิประเทศโดยส่วนทั้งสอง” หมายถึงที่บกซึ่งอยู่ท่ามกลางน้ำ แบ่งออกเป็น ๒ อย่างคือ “มหาทวีป” คือทวีปใหญ่ มีทวีปทั้ง ๔ คือ บุพวิเทหทวีป อมรโคยานทวีป อุตรกุรุทวีป และ ชมพูทวีป และ “ปริตรทวีป” คือทวีปเล็ก มีประมาณ ๒๐,๐๐๐ ทวีป ตั้งอยู่ ณ แผ่นดินที่ผุดขึ้นมาจากน้ำ เป็นบริวารของทวีปใหญ่ คือ แต่ละทวีปใหญ่จะมีทวีปเล็กเป็นบริวาร ๕๐๐ มหาทวีปทั้ง ๔ ได้แก่


         1. บุพพวิเทหทวีป อยู่ทางทิศตะวันออกของเขาพระสุเมร กว้างยาวประมาณ ๗,๐๐๐ โยชน์ สัณฐานกลมดังกระจกเงา ดวงหน้าของชาวทวีปนี้ดังเดือนเพ็ญและกลมดังหน้าแว่น มีอายุยืนได้ ๑๐๐ ปีจึงตาย ฝูงคนมากมาย มีท้าวพญานายบ้านนายเมือง มีแม่น้ำใหญ่น้อย เมืองใหญ่น้อย มีเงินมาก มีปริมณฑลรอบ ๒๑,๐๐๐ โยชน์


         2. อมรโคยานทวีป อยู่ทางทิศตะวันตกของเขาพระสุเมร สัณฐานดังอัฒจันทร์ ดวงหน้สของชาวบุพพวิเทหทวีปนี้ดังเดือนแรม ๘ ค่ำ มีอายุยืนได้ ๔๐๐ ปี มีแม่น้ำใหญ่น้อย เมืองใหญ่น้อย มีแก้วผลึกมาก
 
        3. อุตรกุรุทวีป อยู่เบื้องตีนเขาพระสุเมร มีปริมณฑลรอบได้ ๓๒.๐๐๐ โยชน์ ยาวกว้าง ๘๐๐ โยชน์ สัณฐานเหมือนดั่งเป็นสี่เหลี่ยม มีใบหน้าสี่เหลี่ยม มีอายุยืนได้ ๑,๐๐๐ ปี แผ่นดินราบเรียบเสมอกัน ต้นไม้แตกกิ่งก้านสาขาสวยงามราวกับปราสาท มีลูกมีดอกอยู่เสมอ คนรูปร่างไม่สูงไม่ต่ำ ไม่อ้วนไม่ผอม กำลังงาม ทำไร่นาค้าขาย มีข้าวสารที่เป็นข้าวสารออกมา ใส่หม้อทอง นำตั้งบนก้อนหินชื่อ “โชติปราสาท” หรือ “โชติปาสาณ” ข้าวจะสุกและไฟจะดับได้เอง กินข้าวนี้ไม่เจ็บไม่ไข้ มีต้นกัลปพฤกษ์ ผูใดปรารถนาสิ่งใดก็ได้สิ่งนั้น



        4. ชมพูทวีป อยู่เบื้องหัวนอนเขาพระสุเมร ยาวกว้างได้ประมาณ ๑๐,๐๐๐ โยชน์ มนุษย์จะอยู่ในที่ประมาณ ๓,๐๐๐ โยชน์เท่านั้น เพราะน้ำท่วมเป็นเนื้อที่ ๔,๐๐๐ โยชน์ อีกประมาณ ๓,๐๐๐ โยชน์ เป็นป่าหิมพานต์ตั้งอยู่ ชมพูทวีปมีสัณฐานเหมือนเกวียน ดวงหน้าของคนในทวีปนี้เหมือนดุมเกวียน มีนครรวมทั้งสิ้น ๑๘๙,๐๐๐ นคร ฝูงคนมากมาย มีท้าวพญาปกครอง อายุคนกำหนดไม่ได้ ถ้ามีศีลมีธรรม เคารพยำเกรงผู้ใหญ่ก็จะอายุยืน แต่ถ้าตรงข้ามอายุก็จะถอยลงมาเรื่อย ๆ